μονομεριάτικος

και μονομερίτικος, -η, -ο

αυτός που διαρκεί μόνο μία μέρα ή που γίνεται σε μία μόνο μέρα, μονοήμερος.

επίρρ...

μονομεριάτικα και μονομερίτικα

μέσα στην ίδια μέρα, αυθημερόν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + μέρα κατά τα επίθ. σε -ιάτικος και -ίτικος (πρβλ. μεσημερ-ιάτικος)].